hz.muhammed (sav) islam'ı tebliğ etmek için insanları safa tepesine çağırmıştı. herkes toplandı. sevgili peygamberimizi dinliyorlardı.
peygamberimiz tebliğinde şöyle dedi: Ey insanlar! Siz uykuya dalar gibi öleceksiniz. Uykudan uyanır gibi dirileceksiniz. Kabirden kalkıp Allah divanına varınca, muhakkak dünyadaki bütün yaptıklarınızdan hesaba çekileceksiniz. iyiliklerinizin mükafatını, kötülüklerinizin de cezasını göreceksiniz. O Mükafat ebedi cennet, ceza da Cehenneme girmektir... diyerek sözlerini bitirdi.
Peygamberimizin bu sözleri, umumi bir muhalefetle karşılanmadı. Yalnızca Ebu Leheb isyanlardaydı:
-Helak olasıca, bizi bunun için mi çağırdın? sözleriyle Rasûlullah (s.a.v)in gönlünü kırdı. Bunun üzerine onun hakkında şu ayeti kerimeler indi:
''Ebû Leheb'in elleri kurusun, zaten kurudu. ona ne malları ne de kazandıkları fayda vermeyecek. O, alevli bir ateşe yaslanacak. Ve odun taşıyıcısı olarak karısı, boynunda bükülmüş hurma liflerinden bir ip olduğu halde.'' (tebbet suresi)
diğer yandan ebu leheb, peygamber efendimiz'in öz amcasıdır.
