200. entry'mi söz verdiğim üzere başlığına girdiğim yazar. ama maalesef tutacağım tek söz bu olacak sanırım. düşündüm de, tutulmayan onca sözün yanında o diğer 2 sözün pek de lafı olmayacak.
kimi zaman eğlendiğimiz, kimi zaman beraber ağladığımız günler, önerilen şarkılar, yollanan ses kayıtları...hepsi benim için oldukça değerliydi ve hala da öyle. kim bilir belki bi ömür aklımdan da hiç silinmezler. Her şey için teşekkür ederim. ne sen suçlusun ne de ben, belki sadece olması gerekendi olan. lafı fazla uzatmayacağım, kendine iyi bak. umarım hak ettiğin üzere hep mutlu olursun.
