birincisi, vietnam savaşının usa askerinde bıraktığı mental zedelenmeler, ikincisi ise, milletlerarası politikada süper güç denen abd için uyanan bunlar da alaşağı edilebilir be abi mantığı dolasıyıla oluşan tepkisiz ve huzursuz etkileşimler.
başlık altında yazılanlara baktım, bunda bile milliyetçilik güdülmüş. türk askerinde olmaz falan diye. sendromun adı abd ile bağıntılı olsa da, uzak memleketlerde, ağır koşullarda askerlik görevini eda eden herkes için geçerlidir. koredeki mehmetçik için de, denizaşırı topraklardaki birleşik krallık askeri için de, ugandadaki nato askeri için de.
savaştan dönen askerler, çevrelerindeki herkese karşı önyargı ve tedirginlik içerisinde olurlar. her yeşillik alan onlar için potansiyel bir pusu mekanıdır. duvarlarda kollar bacaklar kanlar içinde gezer, savaş öncesi yürüttükleri ilişkileri, kopar.
askeri açıdan abdde başlayan sendromun bitmesi ise, yaklaşık olarak körfez savaşında rastlar. hatta komplo teorisyenlerine göre, abdnin saddam hüseyine kuveyti işgali için kasten yeşil ışık yakarak, bu sayede saddamı durdurmak için körfez savaşını başlatıp, eksildi denen gücünün hala dinç olduğunu kanıtlamak maksatlı bir tertipleme yaptığı yönünde görüş bildirirler.
sendromun ırak savaşıyla yeniden baş gösterdiğini söylemek mümkündür.
