vay be.
vay be diyebiliyorum sadece.
1 yıl öncesinde bır gecenın şarkısı,ellerin ilk defa buluşmasının,ayaklar altına alınan bursa manzarasının,dudakların ilk defa buluşmasının,gögsüne yatıp kalp atışlarının ilk defa dinlenmesinin şarkısı yazmışım.
ve yine bir gün bu şarkıyı bana dinlerken,senle dinlediğimiz geliyor aklıma.
dans edişimiz geliyor.
14 şubat sabahına birlikte uyanışımız.
gülüşlerimiz geliyor aklıma, gözlerinin içi gülmesi.
lisedeki halin geliyor aklıma sonra, benım kaçamak bakışlarla seni izleyişim,herkesten kıskanışım.
sonra büyümüşüz de bulmuşuz sanki birbirimizi.
kısa süren,ama yine de beni mutlu eden bir buluş.
ve sonraları nedendir ki merak ederek seni bakıyorum sağa sola.
sen ıssız adam ayaklarında olan adamdın ya hani,evlenmezdin,aşık olmazdın.
evlenmenin ilk adımını atıyorsun şimdilerde.
mutlusun vesselam, böyle bir karar alabildiğine göre seviyorsun da.
şaşırdım,tek söyleyebileceğim bu.
