paylaşılmaz zaten. şair haklı. ama belki bir süreliğine de olsa sizi saran bu halattan çıkıp, gözlerinizdeki bandı çözüp renkleri görmenizi sağlar. müzikle, şiirle ya da belki bir fincan kahveyle, belki de sevilen bir arkadaşla konuşmayla... ama hepsi bittiğinde yine siz varsınızdır sadece. sadece siz ve yalnızlık... işte o zaman o aylarca hiçbir şey yapmadan yatağın içinde kalmak hissi yine sizi sarar, sarmalar. kapar yine gözlerinizi siyahlığıyla.
