Beni gülümsetebilmeni özledim. Fazla satıra gerek yok sana kendimi anlatmaya. Uzun uzun.anlatabilirim oysa...
Yüzümdeki gülücükleri seninle gömdüğümü, her aynanın karşısına geçtiğimde daha mutsuz bir insanla karşılaştığımı. Şu aralar sadece seni beklediğimi ve en sevdiği oyuncağı kaybolan küçük bir kız çocuğu gibi uyumayı reddeden gözlerimin ışığının sönüşünü en acısıda beraber gezemediğimiz sokakları ve adı konmamış anılarımı her şeyi satır satır anlatabilirim sana fakat sana yazdığım şeylerin sen hariç herkesin okuyabileceğini bilmek ruhuma inen kırbaç darbesi gibi kanatıyor gözlerimi.
