Babamın bir kez ağladığını gördüm. Arkasını dönüp gözlüğünü çıkarıp gözlerini parmak kenarı ile sildiği hala daha aklımdadır. Küçücük çocuktum ama ne olayı ne de babamın o bana arkasını dönüşünü unutamadım. Her zaman güçlü olan erkeğin ağlayabileceği gerçeği ile ilk karşılaştığım andı. Daha sonrasında babamı hiç ağlarken görmedim ama o günden sonra neden bilmem babamın içten içe ağladığını düşünürüm. Aradan geçen bu 18-19 yılda hala bu olayın sebebi olan insana bu olayı hatırlatır, kavga çıkarır, onu ağlatır, sakinleşirim. Babalar ağlamamalı, babaları ağlatmayın lan!
