kurbanlık koyun misali, takar o büyüüüük, tirrriiiik siyah kemeri beline.
saat 2:00 gibi soluğu mahalle berberinde alır. belki 25 yıldır tanıdığı berber 7 liralık tıraş için, hatta belki de hayatının en dandik tıraşı için, 100 tl ister. isterken de "ahahasssss olm seni de kaybettik lan ahahahsss" gibi düz, klişe, bayık bir mizaha vurur kendini.
düğün arabasının süslenmesi esnasında en az bi 50 daha salar. neden? çünkü plakaya evleniyoruz ibaresi iliştirilmiş.
damat yılmaz!
nikah-düğün günü, saatler 4:30-5:00'ı vururken soluğu kuaförde alır. gelinin saçı için, eltinin makyajı için, amına koyayım baldızın ağdası için ortalama bir ilçedeki 1 dönümlük arsa bedelini kuaföre toslar.
o esnada kulağı telefondadır. "dans müziğinde sıkıntı var mı?", "gelenlere magnetler dağıtıldı mı", "bu haftaki barselona-madrid maçı d-smartta mı yoksa ntv-spor veriyor mu"... aha işte tüm bunlar damadın kafasını kurcalamaya devam eder.
sıradaki aşama nikah masasında evet demektir . ama bu denyo, bu amını ırzını siktiğimin kolpası, bu tiyniyetine yandığımın barsozu o denli bafilenmekten tatmin olmamış olsa gerek eşine dostuna "yaa olm kıytırık bir evet demek istemiyorum. aklına bi şey geliyor mu len? şşşş hani renk olsun" diye yol yordam sorar.
