En nefret ettiğim insanlardır bunlar. Hayatım boyunca hep nefret ettim ısrardan, bir şeyi istiyorsam hiç lafı dolandırmadan olur ya da olmaz diyen bir insan olduğum için bu tür insanlar beni hep çok sinirlendirdi. Laftan anlamayan insanlara olan tepkim de bu nefrete göre hep büyük oldu.
istediği olsun diye sözlü çaba içine giren insanları sevmiyorum. Zaten aksi bir insanım ben, net olarak bunu kabul ediyorum. Aaa sen ne iğrenç bir insansın çok aksi, huysuz birisin dese karşımdaki efendi gibi başımı öne eğip kabul ederim. Hiç ısrarlı bir tartışmaya girmem aksini iddia etmek için, neden peki? Çünkü ısrarcı insanlardan nefret ediyorum. Bunun yanında gün içerisinde bilgi almak için ısrarla mücadele içine giren iğrenç insanlarla uğraşmak zorunda kalıyorum. Şunu anladım ki insanların çoğu yoktan anlamıyor. Bana göre ısrarcı insan net maldır. Yoksa yok, olmuyorsa olmuyor, hayırsa hayır. Ne gerek var bu kadar çabaya?
