Tuz fabrikasından duyulur yırtıcı bir zil,
O sırada peder pazar ayininde rahibe Evgenia'yı düşünür.
Uykusuz saatler aralandğında,paslanmış dişlilerin arasında can verir vatansız Mikael.
Birer ikişer toplanır ahali,ellerinde elek,kazma ve kürek,
Dudaklarında yüksek sesle anılmayı bekler zehir zakkum küfür.
Sonra o an zamana şahit ol der;
-Örümcek ağı kadar incedir ab-ı hayat,ölüm kadar ağır.
(incil'de bile yazar;ölüm nedense herkes için adildir.)
Suskun tarihin tahrip edilmiş o son mateminde;
Tek tip mavi tulumlarından sıyrılıp,siyaha bürünür vardiyasız işçiler
Kilisenin duvarlarında yankılanır akis,susar çile.
(Çanlar kimin için çalıyor,Hemingway?)
Rahip çevirirken sayfaları yavaş yavaş huşuya bürünür hem müslümanı hem gavuru
Onların yerine de ağlar pencerenin yanıbaşındaki isa gravürü.
