Merhamet her insanın yüreğinde mündemiçtir. insan birinden ne kadar nefret ederse etsin eğer merhamet damarını hatırlarsa o kişiyi affedebilir. Asla, katiyen, kesinlikle gibi cümleler kurmak aslında bilinçsizce ve yanlıştır...
Kaderi ve kalbi kendi elinde olmayan insan böyle büyük sözler vermemeli. Yarın dostuyla bir ihanetten ötürü arasının açılmayacağını, öbür gün düşman bildiğine yaptığı bir iyilik yüzünden kalbinin ısınmayacağının garantisini kim verebilir? Kimse veremez çünkü Kalpler Allah'ın elindedir.
Dergâh dergisinin nisan sayısında Fatma Çolak'ın şiirinde olan şu dizeleri aklıma getirdi bu başlık:
"...geceyle vedalaş kalbim
mutlu insanları affedene kadarmış
Hüznün intikamı."
