Çocukken sobanın karşısında bütün aile oturmuş, kız kardeşleriyle battaniyenin altında film izlemiş, örgü örmüş, her yer bembeyazken kar topu oynamış, kardan adam yapmış, anneannesinin yağmur saçı besler tavsiyesiyle her yağmurda iliklerine kadar ıslanmış, ilk öpücüğünü Kasım ayının yağmurlu bir gününde yaşamış olan insanın en muhtemel hissidir. Belki insanın içi kararır belki mavidense gri boğar insanı ama kışın güzelliği bir başkadır benim için.
