sonradan gelmişlerdi şehre ve her zaman çekingen birisi olmuştu zaten yeni okulundaki burjuva sınıfı onu hiç sevmemişti ve günün birinde dayak yemişti üst sınıflardan, bütün okula rezil olmuştu ve ahd etmişti kardeşi falan olursa birgün onu koruyacaktı.
Üniversite son sınıftaydı 9 yaşında bir erkek kardeşi vardı. Zeytin gözleri, kavruk teni, üç numara saçları ve utangaç bakışlarıyla abisine benziyordu. Bir gün telefonu çaldı arayan annesiydi havadan sudan konuşuldu, özlemişti kardeşini. Çağır keratayı bide onunla konuşayım dedi annesine. Ufaklık telefona geldi "abi muratlar beni dövdü bide yeni önlüğüme çamur attııı, hani beni korucaktıın" dedi. Abinin içi ezildi, eski anılar boğazında düğümlendi. Ah ne kadar isterdi okula gidip o serserilere haddini bildirmeyi, ama gelemem dedi kardeşine. Malatyada okuyordu ailesi ise istanbulda yaşıyordu. Kardeşi, kırgın bir ses tonuyla "yalancııı" dedi hıçkırıklarla beraber.Abi hesabındaki 100 lirayı düşündü ay sonuna 16 gün daha vardı. Gelemem abicim dedi. Ufaklık telefonda değildi uzaklaşan hıçkırık sesleri duyuluyordu. Önündeki kola kutusuna bir tekme savurdu.
