hani derler ya allah'ın bile unuttuğu yerlerden olan bir yerde yaşayan çekirdekçik aile. anne , depresif baba ve her şeyi okuyup bilen küçük yaşına rağmen bir çok şeyi araştırıp okuyan bir kız. onların yakın dostları george. eve bir yabancı gelir ve işte hikaye başlar. korku? hayır. gerilim? hiç değil. komedi? ı ıh yok. peki ne? işte burda tıkandım . ne olduğu belli olmayan bir film. nedensiz izlenimler sürekli depresifim diye tutturan bir baba. oradan çıkmazsan kendin gibi herkesi depresif yapcaksın. nasıl olduysa depresif hayattan kurtulması ise onların o küçük kendi başlarına rahat ettiklerini ve mutlu olduklarını gösterir mi? film de öyle. kendilerini bütün her şeyden soyutlamak nirvanaya ulaşmak mıdır? bunu mu göstermeye çalışmışlar anlamadım. salt yalın psikolojik ağırlıklı bir film. insanın gözüne sokuyorlar her dakika depresifim depresifim.
yorum: resim sergisine bayıldım resimler hariç bir şey anlamadım. gerçi onları da anlamadım ama güzel çizim.
