Aslında güzel gözüken kadındır. Düşünsenize bir rüzgar vuruyor saçlarına hafif çiçeksi bir koku varıyor iliklerine parmakları saçlarında semayı izliyor düşünceli...
Gözleri nemli yüreği ürkek mavinin kızıllığa bürünüşünü izliyor ve aklında bir kaç satırlık bir şiir.
Dalgın fakat bir o kadar dikkatli parmakları saçlarında güneşi selamlıyor. Aklında binlerce soru cevapsız çığlıklar ile çoğalıyor yüreğinde. Lursağında kalan bir kaç gülümsemeyi iliştiriyor dudaklarına sonra yine aynı hüzün. Rüzgardan dağılmış saçlarını topluyor.
Güneşe bakıyor artık göremiyor ve yorgun argın kalkıp gidiyor birazdan karanlık olacak semanın altında yürüyerek.
