çalan ilk alarmın sesiyle yorgan hafifçe kaldırılır, pencereden sıkışan rüzgar sesi kulağa ilişir. dışarıda lapa lapa kar yağmaktadır. yorganın biraz daha açılmasıyla vücuda belirsiz bir soğukla karşık titreme gelir ve yorgan ani bir hareketle tekrar sarılınır.
ileriye alınan alarmın tekrar çalmasıyla tekrar bes dakika ileriye ertelenmesi bir olur.
alarm daha sonra tekrar çalmaya başlar. çalar.. çalar.. ve sonunda çaresizce susar.
sabah 11.30 sularında uyanılır, yorgan üste sarılı bir şekilde mutfağa yürülünür.
kahve içerken dışarda yağan kar seyredilir.
ve bünyedeki garip uyuşukluk, sıcak yatağa duyulan özlemle birleşir.
gözler yarı kapalı bir şekilde yatağa yürünür.
yatağa uzanılır..
ve soğuk havanın bünyede yarattığı hoş uyuşukluk etkisi yerini sonsuz mutluluk veren uykuya bırakır...
