Köy şehir farketmez, sorumluluk sahibi, ebeveyn olmanın bilincini taşıyan her ailedir. Hata şansınız yoktur.
Günümüzde daha çok habere konu olup daha çok korkuyor olsak da bunlar her zaman vardı. Akıl baliğ olana kadar çocuk göz önünden ayrılmamalıdır. Koca kızlar erkekler olunca bile kırk tembih alırız yediğine içtiğine dikkat et ilaç atarlar bayıltırlar derler. Sıkılsak da ana baba olmak böyle bir şeydir.
Şimdiki anneler külfet görüyorlar çocuklarını. Daha 3 yaşında kreşe sepetleyip, 6 yaşında yetişkin muamelesi yapıp sokaklara bırakıyorlar. Öyle bıkmışlar evlatlarından, öyle zincirlerini kırıp bu sorumluluktan kurtulmak isterler.!
Bizler sokaklarda yaşar oynardık. Ama o sokaklardan çekirdek çitleyen, çayını içen, kaldırıma oturup çetiğini ören teyzeler eksik olmazdı.
