yolcular ucaga binmis ve kalkis saati gecmis olmasina ragmen ucak havalanmamistir. Hosteslere neden hala havalanmadiklarini sorarlar. Hostesler pilotlarin henuz gelmedigini soylerler. Sabirsizlanmaya baslayan yolcular ucagin camindan baktiklarinda, gozlerinde simsiyah gozlukleri, ellerinde bastonlari kollarinda uc noktali bandajlari ile iki pilotun kolkola girmis bir sekilde ucagin merdivenlerine yaklastigini gorurler. Bunu bir saka gibi gormelerine pilotlarin kor olacagina inanmamalarina ragmen, iclerine bir kurt duser.
Neyse efendim, pilotlar bastonlarinin yardimi ile cockpitteki yerlerine gecerler ve motorlari calistirirlar. ucak yavas yavas piste dogru yol almaya baslar. ancak yolcularda ki endise ve beklemenin vermis oldugu gerginlik hat safhadadir. Herkes camlardan piste bakmakta ve ucagin hizlanisini izlemektedir.
ucak hizlanir, hizlanir, hizlanir tam pistin bitmesine birkac metre kala yolcular cigligi basar.
kaptan Pilot o anda lovyeyi ceker ve ucak havalanir. Ardindan yardimcisina donerek:
- bir gun ciglik atmayacaklar ve hepimiz olecegiz der...
edit: Ey eksi oy veren arkadas, bir fikranin nesine eksi oy verirsin? pilot musun, gorme ozurlu mu?
