Eskidendi onun tadı. Sırf Nutella gelicek diye akrabalarımızı dört gözle beklerdik. Sözde akrabaya duyulan hasret var. Hasret gün gelir vuslata dönüşürdü de, nutella için mi yoksa Suna Teyzem için mi karar veremezdim. Çocuktuk işte o zamanlar. Basit bir çikolatanın bile lezzeti ve değeri vardı. Şimdi ise Nutella almak 5 liraya bakıyor.
Peki ya eski lezzeti ? Eser yok. Kolay ulaşılan hiç bir şeyin keyfi ve lezzeti olmuyor. Keşke o günlere geri dönebilsek. Keşke annem Nutellaları çocukların ulaşamayacağı bir yere saklasa. Biz de bulup sömürsek.
