evet, il enrtylerimi tırıvıraya girmek istedim. bu minvalde sazı elime alıyorum:
efenim kime sarıldığınız önemlidir. sarıldığınız kişi ananızsa ayrı, babanızsa ayrı, sevgilinizse ayrı bir şekle girersiniz. yani sarılma eyleminin niteliği aradaki bağa göre değişir. kimisinde bolca şefkat kimisinde bolca işve saklıdır. mesela insan en çok arkadaşlarına sarıldığı zaman tereddüt yaşar ve duyguyu geçiremez karşı tarafa. çünkü öyle sanıyorum ki arkadaşlar çoğu zaman kaypaktır ve çoğunu sevip sevemediğinize karar veremezsiniz. bir o yana bir bu yana derken sarılmış gibi yapılır işte.
bir de daha tehlikelisi var işin. hayatınızda nereye koyacağınızı bilemediğiniz bir insan bir veda anında canhıraş size sarılıverir. o eller kollar nereye gideceğini bilemez. işte o an mala bağladığınız andır. sırt pışpışlanır haydi arkadaşım ne duyacağımı bilemedim, kaosa sürükleme beni dercesine yolu verirsiniz. sonra kendigelen bir hissiyat ''o neydi gız!''
siz siz olun tanımlayabildiğiniz şeylere sarılın. ne yapacağını bilmek güzeldir. ayık olun.
