Aklıma geldikçe gülümsediğim gündür.
Daha önceden arkadaş olduğumuz için ilk buluşma olayı bizde arkadaş ortamında yaşandı ama nasıl...
Şimdi bu sevgili kişisi benden daha önceden de hoşlandığı için kalabalıkta sürekli benim yanımda oturan eljne geçen her fırsatta temas haline geçen biri. Neyse ilk hoşlandığını belli ettiği gün tam karşımda oturuyordu ben utancımdan yüzüne bakamıyorum ellerimi inceliyorum resmen bi ara "aa tırnak!" Dicek kıvama geldim o derece. Herkes bir şeyler söylüyor masada ben o bana bakmadığı zamanlarda onu inceliyorum içimden de "salak daha önce nasıl bakıyorsan öyle bak ne utanıyorum ki şimdi" diye kendimi azarliyorum. Göz göze gelince başka tarafa bakıyorum falan biliyorum çünkü kızarırım ben hemen.
Karşımda bana gülümseyerek bakan biri var ama ben ona bakamıyorum şimdi hatırladıkça güleriz hatta o gün utançtan bakamadığım gözlerine şimdi doya doya bakıyorum her an.
