aşk dediğin karşındakini nedensizce sevip, bağlanıp, tutulmaktır. aslına bakarsanız aşık insan sevmez. hatta insan aşık olduğundan nefret dahi edebilir. aşık insan neden sevdiğini kendi bile bilmiyordur çünkü zaten sevmiyordur.
aşk denilen şey bir miktar odunla bir süre yanar tutuşmak gibidir. sonunda odunlar kül olur, artık o insana eski gibi aşık olmaz ve sevilecek bir tarafının olmadığını görürsünüz. eskisi gibi onun için heyecanlanmaz her an onu düşünmezsiniz. hatta ben bunu mu sevmişim bile diyebilirsiniz. doğrusu şu ki siz onu sevmediniz yalnızca bir süreliğine gözünüz kördü. geriye acı tatlı anılar kalır. o yüzden en mantıklısı sevmektir. duygularınız size hakim olmaz siz duygularınıza hakim olursunuz ve insan sevdiğini unutamaz. size aşık olmayan sevgiliyi öpün de başınıza koyun. gerçek sevgiyi yaşıyorsunuz çünkü.
