Daha dün gibi hatırlarım, 10 yaşındayken bu aylarda koşa koşa dağlara çıkardık. ayağımız çamurlara bulanır, üstümüz başımız sırıl sıklam ıslanırdı. Gözümüzü dört açar, bütün dağı karış karış gezer mantar arardık... Her mantar buluşumuzda hepimiz bulanın başına toplanır, sanki hazine bulunmuş gibi mantarı seyreder sevinirdik... ne günlerdi be.
