ölüyordum ya la,
resmen dün ölümden döndüm, çok havalı takılır live fast die young diye
ağzımı ayırırdım amao işler öyle değilmiş meğerse,
alkolün bünyeme olan zararını bilsem de şımarık bir yapım olmasından dolayı
bünyenin anasını ağlatırım içerken,
bu izin günümde durum biraz daha fazla oldu, yani,
ara vermeden içilen iki gün herneyse,
uyandım, kahvemi içtim ki, baya acı yaptım ayılmak için,
dolmuştan indim kent meydanından metroya yürüyeceğim, gafam gitti,
bildiğin bacaklarım tutmadı, kafkasın önünde yığıldım,
hemen oturdum sandaleye, elim ayağım nasıl titriyor,
çarpıntı bin beş yüz, kalbim çıkcak sanki bastırmasam yerinden,
ayaklarım tutmadı yahu, var mı böyle bir şey yürüyeceğime inanamadım,
bi arkadaş vardı allahtan bekliyordu metronun orda, geldi bir şeyler yedim,
tansiyonu düzenliyim diye,sonra denedim avm'ye girdik,
ikinci katta gitti yine benim kafa, taksiye taşıdı arkadaş,
eve geldim, dedim işte felç geçiriyom,
korkudan uyuyamıyorum da, uyanamayacağım diye, doktora yürümeye de yemiyo bacaklarım,
ambulansı mı arasak, babamı mı beklesek derken, babam geldi,
götürdü acile,gitmeden de kaç bira içtin dedi akşam 2-3 dedim,
2 biralık belin var zaten neyine senin o ka bira dedi,
bilse daha fazla içtiğimi, her neyse, ekg çektiler, kablolar falan,
dedim çarpıntım var bakın hemen, normalmiş, canım sıkılmış,
şaka mısınız lan siz dedim, müdaheleedemeyiz, 90 kalp ritmi, çarpıntı 120 olunca
falan bık bık bık, eee napcam dedim, sıkmayın canınızı dedi,
kalpte bir şey yok dedi ya,hemen uyudum anasını satayım, kalp krizi falan gelmiyormuş yani,
kafamdan neler neler kurdum ya,
sonra düşündüm de evet baya şeye canım sıkkındı,
iş yerinde üstüme çok geliyorlardı,
yanlış alınmış bi ton kararımı sorguluyordum,
üstüne bünyeyi alkole batırınca, isyan etti tabi,
pişmanım çok, şimdi de bünyeyi temizleme girişimlerine başlıcam,
enginar olur, yoğurt falan,
bi de panik atak mı acaba diye tırsıyorum, bi görüneyim doktora dedim de,
valla öyle lay lay lom değilmiş bu sağlık işi,
hala toparlanma çabasına girdim,,
canınızı sıkmayın lan !
