şimdiye kadar bir şey yazmadım senin için. ama bugün ilk kez bu kadar derinden hissediyorum yokluğunu, ben sana tüm kapılarımı ardına kadar açmışım, sığındığım limanım olmuşsun benim için, sevgiliden öte bir değer yüklemişim. bugün daha iyi anladım bunu, sığınacak bir ''seni'' arıyorum ama yoksun biliyorum olmayacaksın da...
8 aydır yoksun, duymuyorum sesini, sesinden adımı duymayı özledim, çok özledim diyemiyorum ne sana ne de bir başkasına. ben hala seni seviyorum, hem ellerimi bırakmakla gitmiş olmanla değişmiyor ki hiçbir şey, hala seviyorum muhtemelen seveceğim de. sadece konuşmak istiyorum başka bir şey değil, sana dair en ufak umut tanesi de yok olalı çok oldu, sadece konuşmak istiyorum.
