Bazen bir an geliyor nefes alamadığımı hissediyorum, boğulduğumu hissediyorum. geçmeyecek diyorum, bitmeyecek ne yaparsam yapayım yaptığı şeyler aklımdan çıkmayacak onu bir daha asla affedemeyeceğim diyorum. Sonra geçen güzel günler geliyor aklıma, birden toz duman etmek istiyorum aklıma gelenleri. gözlerimi kapatıyorum, derin bir nefes alıyorum kafamı dağıtmak için türlü türlü şeylerle uğraşıyorum. onu affetmemek için elimden geleni yapıyorum. Durup avazım çıktıği kadar içimdekleri haykırmak istiyorum. alıp karşıma; Hani sen hissederdin, Sana seslendiğimi.. kaybolduğumuz zaman hep bulurduk birbirimizi. Beklemeye devam mı edelim böyle uzaktan uzağa? tanımıyormuş gibi.. hiç tanışmamışız gibi.. unutmuşuz gibi diyebilmek bile zor şimdi..
