uzun yıllar tedavi için gittiğim çapa tıp fakültesi'nde psikiyatri kliğinin önünden her geçişimde aklıma düşen soru. umursamaz, çoktan dünya dertlerinden ve kendilerinden vazgeçmiş halleriyle deliler ya da daha kibar tabirle akıl hastaları mı daha mutlu biz mi diye düşündüm senelerce. hayatın zaten ağır olan yükünü kendi çabalarımızla daha da arttırarak metal soğukluğunda bir sevimsizlikle yaşayan bizler mi daha şanslıyız yoksa çoktan başka diyarlara gitmiş , kendilerine oralarda bir pencere açmış olan onlar mı ?
