şahsım adına olmayan dayaklardır. pek tanık olduğum da söylenemez. bir defa denk geldim. atış taliminde, üsteğmenin ateşkes talimatından sonra tetiği çeken arkadaşa ölümüne girişmişti. kısmen de haklıydı. çünkü ateşkes emrinden sonra herkes atış yolunun sonundaki hedefe koşup oradaki kağıdını getirirdi.
