herkese hürriyet var mıdır? hürriyet düşüncesi her bireye göre farklılıklar gösterir.
1997 öncesinde otobüslerde sigara içimi serbestti. sigara içenler keyfine bakarken içmeyenler pasif içici haline geliyor, yolculuk adeta bir işkenceye dönüyordu.
şöyle anlatılır ki:
muzaffer bey, o günlerde bir otobüs seyahatinde, etrafındaki gençlerin sigaralarını yaktıklarını görünce: ''gençler'' dedi. ''sigaralarınızı söndürür müsünüz? rahatsız oluyoruz.''
gençlerden biri, biraz da küstah bir üslupla, ''bey amca'' dedi. ''özgürlük var. isteyen içer, isteyen içmez.''
muzaffer beyin cevabı ise müthiştir:
''gençler, bu hürriyet tek yönlü mü var? sizin sigara içme özgürlüğünüz var da, bizim zarar görmeme özgürlüğümüz yok mu?''
insan tam anlamıyla hür olamaz. başkalarının hürriyetinin başladığı yerde, bizim hürriyetimiz sona erer. sözgelimi, keyfi yerinde birisi, evinde müziği son sese kadar açamaz. normal bir şekilde kendi duyacağı kadar açabilir. çünkü çevre binalarda uyuyan vardır, kitap okuyan vardır, ders çalışan vardır, hasta olan vardır...
öte yandan insan, ''başkasına zarar vermemek şartıyla ben istediğimi yapabilirim'' de diyemez. çünkü başkasına zarar vermekte hür olmadığı gibi, kendine zarar vermekte de hür olamaz.
dolayısıyla, kendi halinde içki içen veya uyuşturucu kullananlar, ''bize kimse karışamaz'' deme hakkına sahip değillerdir.
