tarih hatırlamaktır.
diyalektik kurgu değildir. spekülatif hiç değildir. hayatın, tabiatın, duyu yoluyla akseden onda mündemiç hakikatin; akılla kompozisyonu. diyalektik, doğaya mahkum insanlığın, doğaya egemenliğinin tarihi. diyalektik; tabiatı, dış dünyanın; dış dünyayla münasebet halindeki insanın yapıp ettiklerinin, kurduğu ilişkilerin çözümlenmesi; hakikatle olan uygunluğu ve hakikate uygun davranmanın yöntemi.
diyalektik siyasi ideoloji değildir; parti umdesi hiç değil. diyalektik, bilimsel gelişmelerle zenginleşen; hayatı maddi alemde yaşarken, eylerken; bilinç kazanırken; biriktirirken kökleşen; maddi ve manevi alanı kendi sınırları içinde kavrama yordamı; bir manada canlı, bitmemiş yöntem, metot.
kimi siyasi partiler; "sol" partiler, diyalektiği, ve diyalektiğe eklemlenen adına da diyalektik materyalizm dedikleri "felsefi yorumu", adeta siyasi parti programına dönüştürdüler, karikatürleştirdiler. bu manada cumhuriyet kuruluşunu adeta donduran altı ok "mucizesinden" pek farkı olmayan bu yaklaşım; marksçı felsefenin kümülatif olma özelliğini kararttı. özellikle enternasyonalin, komünternin fesih edilmesini takip eden, sovyet rusyaya biat düsturunun yansıması olan bu anlayış; marksçı yeni arayışları adeta yasaklı "meta" haline getirmişti. bu günde bizatihi "marksçı" yaklaşım terk edilmiş, post modern nam altında "tuhaf" fikirlerin insan düşüncesine egemen olması gerçekleşmiştir.
proleter, emekçi; garbı bilemem ama bizde; kocaman elleri, nasırlı elleri olan; tuvalde haliyle bu kocamanlaşan, ellere nispeten küçük bir kafaya sahip form olarak yansırdı.
bir vakitler ihtilalci marksistlerimizin kimisi içn; işçi sınıfı subfektif öncüdür, yani onun fikriyatı ideolojik önder; asker sivil aydın, ihtilalin lokomotif gücüydü. kimi ihtilalcilerimiz için;işçi, objektif ve subjektif manada önderdir; temel müttefiki köylülüktür. kimi troçkist mahfiller, köylülükte ne deyip, sadece işçi önderliğiyle yetinirlerdi.
görüldüğü gibi bu ilmi olmayan, sığ-eklektik bile denemeyecek; müslümanlık diye cami önlerinde hediyesi bilmem kaç kuruşa satılan "risalelerden" farksız düşünce kırıntıları yüz yıllık sol mücadelenin maalesef dekoru olmuştur.
leninci olmakla iftihar eden siyasi kadrolar, siyasi kadroların ideolojik önderleri, leninin siyasi örgütlenme döneminde rusyaya dair derin analiz ve tarihi öneme haiz çalışmalarının bir benzerini yapma zahmetinde bulunmamış; türkiye için "yarı kapitalist", "yarı feodal" slogan vari bir tespitle iktifa etmiş; bütün mesailerini, sovyet çin arnavutluk ekseninde yürüyen ideolojik kavgaya hasretmiştir.
1970lerin ortalarından itibaren, sol kadrolar; tkp, devyol, kurtuluş vs. kendilerini derin bir iç savaş içinde bulmuş; teorik ve pratik zenginlik ve derinlikten uzak sol hareket; 12 eylül devirmesiyle "muazzam" yenilgiyi yaşamış; takatsizliği ile bu yenilgiden yeni bir çıkış yolu bulamamıştır.
işte tam bu dönemde post modern tuhaflıklar dört bir yanı fikren muhasara altına almıştı.
sol, zindanlardan peyderpey salındıkça; dış dünyayı, yine eski dünya imişçesine yaşamaya devam etmiş; ülkemizden itibaren dünyanın yeniden şekillenen iktisadi, siyasi ve özellikle de yeni insanı anlayamamıştır.
bir vakitler siyaseti nasıl kendi dışında; farklı özellikli "milli" vasıflar taşıyan ip uçlarıyla yakalamaya çalışmışsa; bu günlerde yine; kimlik; ötekileştirme-ötekileştirilme; etnisite gibi yeni kurguların vesayetinde ifade ve eyleme yolunu tercih etmiş, belki de tercihe mahkum edilmiştir.
bu gün yaşananları anlayamama, kalabalıkların yine yeniden sanki eski, eskide kalmış sığlıkta eylediklerini sanma yanılgılarından kurtulamamanın temelinde; yaşadıkları-eyledikleri ülkeye dair derinliğine bilgisizlik yatmaktadır.
felsefe, dar manada teori, hayattan bu kadar kopuk bir başka ülkede yaşanmış mıdır, bilemedim.
sınıf, sınıfa dair ve sınıfsal temelde analizler terk edilince; şu an yaşadığımız başat sınıf mücadelesinin ne kaynağını ne saflarını anlayabilmek; kavraya bilmek; dolayımla yaşayan-canlı taktik ve stratejiler geliştirmek mümkün olamaz. maalesef yüz yıllık "kuyrukçu" zihniyet farklı kılıklarda elbette, ama devam etmektedir. yazık.
elemterefişkemgözlereşiş.
