moğolistana gitmiştim ve at çifliğinde ata binip açık hava müzesinin etrafında koşturmuştum o duyguyu nasıl anlatayım sanki atın üstünde uçuyordum sanki düşman ordusunun içine tek başıma dalıp çıkacakmış gibi cesaretlenmiştim sanki kağanımız hücum emri vermiştide bende düşmana koşturuyordum barbarlık duygularım kabarmıştı beni bıraksalar yunanistana kadar giderdim o gazla felan attan inip otağlara girdim birinde bağdaş kurup oturdum ve kımız içtim sanıldığı gibi alkollü değil beyler yalan hep içtim bi bok olmadı sadece türklük duygularım kabardı neyse aynı duyguyu 1 sene sonra roma tarihi müzesinde ve açık hava müzelerinde yaşayamadım anlayamadığım bir şekilde moğolistanda gelen duygu italyada gelmedi içime işlemedi.
