önüne binbir zahmet ile gelmiş bulunan o canım meyvelerin, ne tür bir maceralardan geçtikleri, toprataki ufacık bir tohumdan nasıl meydana geldiğini, işçilerin ne tür sıkıntılarla onları sulayıp gübrelediklerini düşünmeyen, bütün bunların belli bir nizam içerisinde meydana gelerek o harkulade meyvenin vücuda gelmesini irade edip yaratan rabbinin kudretini düşünmeyen, şükretmeyen nankördür, önüne geleni sığır gibi tüketmektedir, günümüz insanın içinde bulunduğu sefihliktir...
tefekkür dediğimiz zaman sırf düşünce anlaşılmamalı, hikmetli bir düşünceye yönelme olmalıdır...
