Annemi koluma takıp gezmelere gittiğimiz bir gün, yaşlı bir teyze ile karşılaştık, tanıdığımızmış. Kısa süreli hal hatır sorma muhabbetinin ardından, teyze şahsıma yönelerek;
- Güzel kızım, ne zaman evleneceksin?
+ Okuyorum teyzecim ben.
- Oh Oh, aman kızım oku oku. Peki evlilik ne zaman?
+ Teyzecim öğrenciyim ben daha.
- Maşallah maşallah, okuyun tabi. Kızlarımız okusunlar. Ne zaman yapacaksınız düğünü?
+ Teyze! Öğ-ren-ci-yim. Yok evlilik falan.
- Olur olur, bak bizim Hatice'nin bebeği bile oldu. Sen de yap bir tane geç olmadan. Tabi önce evlilik, ee ne zaman evleniyorsun?
işte tam da bu anda benim şartaller attı. Bunu fark eden annem, hemen konuya el atıp toparladı, ardından hızlıca uzaklaştık. O gün bu gündür ne zaman yaşlı birisi bana ne zaman evlilik, var mı erkek arkadaşın dese, cevap vermeye çekinirim. Bu arada, Hatice'yi de bebeğini de gördüm, hatta birlikte o teyzeyi çekiştirmiştik. Teyze hep böyle sorularında direticiymiş, nedenini kimse bilmiyor.
