Her defasında inmeye çalışırken binmeye çalışan ayıların altında ezilmek üzere olduğum metro.
Be amına koduklarım iki dakka çekil kapının önünden, boş metroya bin sonra. iki tarafa da eziyet ediyorlar.
Bi yol açsanız otuz saniyede boşalacak metro ama inmeli binmeli abuk hareketlerle kendi işinizi geciktiriyorsunuz.
Ben bıktım her defasında uyarmaktan. Adamlar insan olmayı öğrenemediler ama.
Bir de iki koltuğun ortasına oturan orospu çocuklarına kafam girsin.
