yarattığımız hayatın hayallerimizden tamamen farklı olmasından kaynaklanan durumdur.
her gün bildiğin, tanıdığın bir şey bulmaya çalışıyorsun ama yok tanıyamıyorsun, bünyen bilmiyor. ondan kalp, dediğin umudun, verdiğin gülüşler, değer kırılıyor.
boşuna denyoları sövme, onları çekmek zorundasın bu hayatı sen seçtin cesaretin yoktu, korkaktın hayallerinden vazgeçtin. ve hayatını tamamen o denyolardan sen oluşturdun hatta onlar sözlük denyo bile değil sadece insan.
hangi şey senin düşlediğin hayattan daha tanıdık olabilirdi ki. belki kendine bir şans daha vericeksin ferhat göçer misali. ama bu sefer elinde sigara, heybende umutsuzluk olucak çünkü koca bir çükten oluşan bir çevre yarattın kendine, koca bir kırıklık olan kalp. bu sefer korkmuyorsun. ama olmicağını biliyorsun çünkü artık kendini bile tanıyamıyorsun.
