dinlerin* aslında neden yaygın bir şekilde kabul gördüğünü açıklayan olgulardır.* insanların* üzerinde düşünmeleri gerekir. şöyle ki ;
dinler, tabiatlarında dostluk, insanlık, kardeşlik, iyilik doktrinleri barındırmalarına karşın, iktidarlar* tarafından güçlenmek ve ekonomik kaynak ele geçirmek için insanları savaşlara motive etmenin bir yolu olarak kullanılmıştır. ** evet bu din olgusuna tamamen zıt şey* din olgusuyla nasıl olduysa içiçe olmuştur dünya tarihinde. oysa din dediğin güzel prensipler bütünü değilmidir? dindar birinin allaha inanıp mutlu ve huzurlu yaşaması geekmez mi?
şöyle bir örnekle düşünelim: siz bahçenizi kazdınız, petrol buldunuz.* ne yaparsınız? öncelikle bunu kendinize bir kazanç sağlayacak yönde işletirsiniz. sonra? komşularınıza ''siz de kazın bakın aşşada petrol var, siz de zengin olun'' diyebilirsiniz. * onlar da kazarlar toptan petrolcü olursunuz. ama diyelim ki yolun karşı tarafındakiler kazmıyor. ''kardeşim ben bahçemi delik deşik etmek istemiyorum, ben rüzgar santrali kurdum'' diyor. siz ne yaparsınız? normalde yapmanız gereken ''ben söyledim kendi bilir'' midir yoksa gidip o adama savaş açmak, madem petrol çıkarmıyor evini yakmak, karnını deşmek midir?
din savaşları da işte dini şekilde düşününce bu kadar mantıksızdır, ama rant/çıkar olarak düşünüldüğünde bir o kadar da akla yatkındır.
asla unutmayın; yönetimlerin işine gelmeseydi dinler ortaya bile çıkmazdı, başladığı yerlerde bitirilidi. yönetimlerin işine geldi, tanındı, ve yayıldı.* bir sonraki aşamada da şu söylenebilir ; insanları zorlama olmasa idi, gene de bu kadar yayılmazdı. birçoğumuzun haberi bile olmazdı. not: bugün gelinen noktada da eğer küçük ölçekte bakarsak anne baba çebvre baskısı olmasa, kaç kişi kendiliğinden çocuk yaşta türban takmak ister?
sonuç : din ve savaş, tabiatları çok farklı olsalar da, birbirleriyle sıkı sıkıya bağlıdır.
