narsisizm

entry169 galeri
    103.
  1. Narsisizm veya özseverlik, kişinin
    kendisine tapması, kabaca tabirle
    kişinin kendisine aşık olması
    olarak tanımlanan bir terimdir .
    Farklı tanımları ve kullanımları
    mevcuttur.
    Sigmund Freud Narsisizmi ‘Dış
    dünyadan soyutlanan libidonun
    (cinsel enerji) egoya (ben)
    yönlendirilmesi’ şeklinde
    açıklamıştır. Yani libidonun büyük
    bir depoda toplanır gibi egoda
    toplanması ve daha sonra
    nesnelere yönlendirilmesi; fakat
    kolaylıkla tekrar soyutlanarak egoya
    yönlenmesi durumudur.
    Bebek dış dünya ile ilişki
    kuramadığı erken bebeklik
    döneminde gerçek bir narsisizm
    durumu içindedir. Libido dış
    dünyaya yönlendirilmemiştir.
    Bebeğin nesneleri 'ben olmayan
    nesneler' olarak algılaması aylar
    alır. 'ben' ve 'ben olmayan'
    arasında bir ayrım yapamaz. Dış
    dünyaya ilgi duymuyordur ve dış
    dünyada bile değildir. Bebek için
    tek gerçek kendisidir. Acıkması,
    susaması, üşümesi bebek için tek
    gerçekliktir. Bu durumu 'birincil
    narsisizm' olarak tanımlanır.
    Bebek büyüdükçe dış dünya ile
    ilişkileri artar ve dış dünya
    kurallarını öğrenir. Giderek
    libidosunu nesnelere yönlendirir;
    nesne sevgisi ve giderek nesnel
    düşünce ağırlık kazanır. insan her
    ne kadar libidosuna nesne
    bulabilse de mutlaka görece olarak
    bir ölçüde narsisist kalır. Bu
    durumu 'ikincil narsisizm' olarak
    tanımlanmıştır.
    Narsisizm insan için yaşamını
    sürdürebilmesi açısından bir
    ölçüde gereklidir. Bazı
    durumlarda; kişinin narsisizmi
    toplum için, hatta kendi akıl
    sağlığı için makul oranlarda
    değilse; kişi akıl hastalıklarıyla
    karşılaşabilir. Önemli psikiyatrik
    rahatsızlıklar olan nevroz ,
    paranoya hatta psikozda narsisizm
    etkileri görülmektedir. Birincil
    narsisizmde bebek dış dünyanın
    ayrımına varmamışken; ikincil
    narsisizmde dış dünya gerçekliğini
    yitirmiştir.
    4 ...