çok kral ikilidir. böyle ana rahmine dönmek istediğiniz zamanlarda geçersiniz ikisinin arasına, bir öbürüne bir diğerine sarılırsınız da durursunuz. insanlardan göremediğiniz her türlü samimiyeti yaşatırlar insana. yeri geldiğinde, "abi üzme sen o tatlı canını... " diyerekten sorunlarınızı dinler, "tamam geçti artık, şşş! bir fırt daha çek bakayim!" diyen sigaranın şefkatli elleri ile rahatlarken kahvenin anlattığı tatlı öyküler ile serinlersiniz. niye böyle oluyor lan, size de oluyor mu?
