bedenimin ruh-i hanesinde gariplikliler olurken, icimde kendimi daglardan asagi atma hissi hasil oluyor. esasinda icime huzursuzluk veren duygunun ya da hissiyatin ne oldugunu tam olarak bilmekle beraber kendime itiraf etmekten korkuyorum. konusabilsem kendimle ya da bu duyguyu verenle belki cozebilecegim ama konusmanin nereye gidecegini kestirmek guc.
ıyi seyler olmuyor
sanırım bir kaç gün dinlensem ya da uzaklaşsam iyi gelecek ama onun da hiç zamanı değil şu ara.
