tarih hatırlamaktır.
işçi hareketi, "halk hareketi" değil, sınıf hareketidir. işçi kalabalığını, harekete geçiren; "birlikte" üretim faaliyetinde karşılaştıkları; ücretten, iş şartlarına kadar, giderek katlanılması mümkün olmayan olumsuzlukların düzeltilmesi talepleridir.
işçi hareketinin enternasyonal karakteri, dünyanın dört köşesinde; hemen hemen aynı taleplerle, üretimden gelen gücünü kullanması hadisesidir.
taleplerin niteliği, ülkelerin durumlarına, çağın gerektirdiği şartlara göre farklılık gösterse de; ortak temel talep 8 saat iş günü, iş güvenliği, toplu müzakere talebi, ve nihayet grev hakkının kazanılması.
sendikalar, işçi hareketinin taleplerinin kazanılması için kurulmuş teşkilatlardır.
işçi-emekçi hareketi bizatihi siyasi hareket değildir. hareketi siyasallaştıran; iş-ekmek-hürriyet mücadelesinde karşılaştıkları "beyaz" dayanışmadır. bu farkına varış-"uyanış"; "kızıl" dayanışma düşüncesinin; pratik hayatta karşılığı olan, kaçınılmaz "sınıf" örgütlenmesinin objektif ve en önemlisi subjektif şartlarının doğum eşiği olmuştur.
31 temmuz 1952 yılında kuruluşunu ilan eden türk-iş, işçi hareketini o güne kadar en geniş manada temsil edebilen ilk konfederasyondur.
31 aralık 1961 saraçhane mitingi, grev hakkının yükseldiği en kalabalık, ilk örgütlü işçi hareketi . 100 binlerin, fabrikalardan atölyelerden saraçhane alanına dolduğu gün.
27 mayıs darbesi günleri ve istanbulda sıkıyönetim. miting tertip komitesi, taksim alanında toplanma talebini yetkililere ulaştırır.
askeri mülki erkan, taksim alanı talebini reddeder. belki taksim "fobisinin" tarihi 1961dir, bilemiyorum.
işçi hareketi, grev ve toplu sözleşme hakkının, anayasada yazılı olmanın dışında bir kanunla tanınması, kazanılması için kararlıdır.
aralık ayının son günleridir. ya inatlaşılacak; ya da bir başka alanda kalabalık işçi ve emekçi insanlar, taleplerini yükseltmek için toplanacaklar.
işçi hareketi, mitingin saraçhane alanında yapılması için yetkililerle anlaşır.
evet,
tarih hatırlamaktır.
