o uçurtmanın üstüne binip onunla birlikte gökyüzünde dolaşma hayali doldururdu çocukluğumuzu. keşke uçurtma olsam derdik. derme çatma malzemelerden yapardık uçurtmalarımızı. şeytan uçurtması en basitiydi onun bile terazisi tutmazdı döne döne çakılırdı. uçurtma ipi bulamaz evden keçi kılından yapılan iplerden çalardık. uçurtma yükselirse sevinçten coşardık ama her seferinde o çiğ ip kopardı. düştüğü yeri bulmaya çalışır paramparça uçurtmanın başında ağlardık. çocukluk işte. şimdi bir sürü teknolojik oyuncağımız var ama mutlu değiliz.
