Seni her zaman farklı gördü gözlerim. Beynim kusurlarını bulsa da gözlerime söz geçiremedi bir türlü. Sen kusursuz güzellik, vazgeçilmez bir eş, anlatılmaz bir zevktin onlar için. insan, karşısındakinin değerini kaybedince anlar diye bir söz varya, işte bu sözün geçerli olduğunu kabul ettiğim ilk kişisin. Belki acemi aşığım, belki çok abartıyorum, belki de daha beterini yaşayacağım, bilmiyorum. Seni özlüyorum bana uzak olduğunu hissettiğim her an. Üzerinden geçtiğim, isteyerek veya istemeyerek uğradığım, uzaklardan gördüğüm hatta düşündüğüm her yer seni hatırlatır oldu yine. Bunu nasıl aşarım onu da bilmiyorum. Tekrar eskisi gibi olsak iyi mi olacak onu hiç bilmiyorum. Seni düşünmek imkansız bir hale geldi, tıpkı nefes alıp vermeyi bırakmak gibi. Yaşadığım her an hissettiğim tek şey seni taparcasına sevdiğim oluyor. Yine gel, sadece görmeye.
