ben ilk okula giderken bahçelievlerde 4. katında oturduğumuz apartmanın 2. katında kürtler otururdu.
merdivenlerden 2. kattan geçerken burnumu tıkayıp nefes almadan geçerdim. o koku hala burnumun ucunda.
sebebi bu kürtlerin her gün yaptığı yemekti. devamlı sacın üstünde hamur pişirirlerdi. kendine has adı olabilir bu yaptıklarının, bilmiyorum. ne yağı kullanıyorlarsa leş gibi bu yağ kokardı. bu yağ kokusunun tenlerin işlememesi imkansız.
