Huzur evleri türkiye toplumunun çöküşünün simgesidir, utancıdır. Elbette yaşlılar beraberce toplansın, etkinlikler düZenlensin, topluca buluşup sohbet edebilecekleri, dertleşelecekleri yerler açılsın, evladı olmayanlar için de illaki özel bakım evleri yine de olsun,
Evlatları olup elden ayaktan düşen köpekler gibi sokağa bırakılıp, ayda yılda bir arayıp sorup gözleri yollarda eceli bekleyen o insanları o yerlere tıkıp adına da huzur koymak, vicdansızlıktandır.
Biz böyle değildik, geniş ailelerdik, şehirleşme ve modernleşme ile götümüze giren bir diğer insanlığın ölümüdür.