En büyük yavşaklıktır.
şöyle ki, o çocuk yaptığı o şımarık her hareketi rahatsızlığına bağlayacak ve kendinde daima buna devam etme hakkı görecektir. Bizim toplumda zaten hiperaktivite daima yanlış anlaşılmıştır. Çocuk 5 yaşında iken direkt "aaa bizim çocuk düz duvara tirmaniyor kıpır kıpır kesin hiperaktivite var hemen ritalin varmış gidip ondan alalım üstün zekalı da bizim çocuk onun da belirtisi" şeklinde bir tavırla çocuğu oradan oraya sürükleyerek hayatının en olağan evresinde zindan ederler yaşamını. Bir çocuk küçük yaşlarda pek tabii hareketli olacaktır. Çevreyi kesfedecek oyunlar danslar yapacaktır. Ancak ebeveyn bu normal durumu bir rahatsızlık olarak niteleyip o çocuğun şımarık bir velet olmasına neden olacaktır.
