Bir hikayeci olan Mustafa Kutlu'ya hikayeci nazarıyla bir hayli muhabbetim vardır. Fakat okuduğum her kitap hikayeciliğine olan muhabbetimi azaltmaktadır. Kendisi varoşları, kıyıda köşede kalmış insanları çok güzel tespitlerle hikayelerinde anlatır. Rüzgarlı pazar'ı, Uzun Hikayesi, Chef'i, zafer yahut hiç'i gerçekten kaliteli uzun hikayelerdir. Kendine has bir tarzı vardır lakin bu tarzı hemen hemen bütün hikayelerinde kendini tekrar eder ve bir yerden sonra bu okuyucuyu sıkar. Açıkcası kendisini tekrar etmesi dışında pek eleştirilecek bir yanını göremiyorum. Eğer bu kendini tekrar etme işine bir çözüm bulursa gerçekten günümüz türk edebiyatının hikayeci alanını doldurabilecek yetkinlikte bir isimdir.
