Vapurda yaşanan komik, acındırıcı, unutulması zor olaylardır. Kendim bizzat yaşamışımdır. Şöyle ki;
2006 yılına ait bir gün içerisinde üniversitede dersler bitmiş eve gitmemiz için eminönünden vapurla üsküdara geçmemiz gerekmektedir. Neyse ki bindik. Aylık akbiller o zamanlar yeni geçmeye başlamıştı. Dolayısıyla vapur kalabalıktı ve oturacak yer bulamadık. Ne yapsak diye düşünürken vapurun en alt katına, bodrum katına, manzarası sıfır, nefesi almak bile zor olduğu kata indik.
Bir süre bekledikten sonra vapur hareketlenmeye başladı ki motorun sesi sanki yanıbaşımızda. Çok gürültülüydü ama katlanmak durumundaydık. Neyse ki bir tane hıyar arkadaşımızın nokia 6600 model telefonuna daldık. Şarkılar açtık. Videolar seyrediyoruz. Yani anlayacağınız kendimizi telefona kaptırdık.
Bu sırada vapur üsküdara yanaşıyordu yavaş yavaş. Nasılsa kaptan yanaşırken sertçe iskeleye çarpıp sertçe bir sarsıntı geçireceğini bildiğimiz için o sarsıntı olduğunda kalkarız diye gözümüzü telefondan ayırmadık.
Aradan 10-15 dk geçti ama farkında değiliz. Neyse ki telefonla işimiz bitti. Bir baktık ki aradan bir süre geçmiş ancak hala sarsıntı olmamıştı. Biz de yerimizden kalkıp bodrum katın merdivenlerinden çıkışa doğru gidiyorduk ki ne görelim.
"Vapur, iskeleye yanaşmış. Yolcularını indirmiş. Yeni yolcularını alıp belli bir süre beklemiş ve tekrar eminönüne hareket etmiş" Doğal olarak orada şok geçirdik.
Neyse ki tekrar bodrum kata indik rezilliğimizi görmesinler diye. Eminönüne yaklaştı. Yolcularını indirip yeni yolcularını aldı ve tekrardan üsküdara hareket etti (Allahtan vapur başka yerlere yönelmedi. Adalara felan gitseydi halimiz berbattı).
Yine neyse ki vapur üsküdara yanaştı ve 1 saat süren deniz yolculuğu sona erdi (Bir sefer yaklaşık 15-20 dk. sürüyor).
Karaya basmanın sevinci içerisinde hızlı hızlı vapurdan uzaklaştık ve nihayetinde evimize gittik. indikten sonra da sanki denizdeymişiz gibi bir his vardı. **
