-geçmişe bağlılık mı dedin, geç bunları. o öldü bir kere, geçmiş yok artık dedim sana, çürüdü gitti o. peki neye bağlanacaksın dedin; belirsiz bir geleceğe mi bağlanacaksın yoksa dedin. ölü bir geçmişe ait olmaya çabalamaktansa yeni doğan bir geleceği tercih edeceğimi söyledim sana. ya gelecek de ölü doğacaksa dedin. öyleyse şimdide kalacağız sonsuza dek.
-mutluluk diye bir şey yoktur diyorum sizlere. onu aramaktan vazgeçin. o bir yalancı. sürekli daha da fazlasını ister. her dozajda daha da bağımlısı olursunuz. sizi kendine köle eder. onun uğrunda çürütürsünüz bedeninizi. hayatınız bir gıdım mutluluk uğruna heba olur.
-yalnızlık nedir diye sordun. nedir mi bu? çölde bir ağaç olmaktır o. yeryüzünde senden bir adet bulunuyor olmasıdır; ve çok yakında o yeryüzünü de yalnız bırakmak zorunda kalacaksın. belki de bu durumda da yalnız değilsin; çünkü gölgen peşini bırakmıyor. yıldızlar yalnız değildir, birbirlerine ışıldayarak anlaşırlar onlar. en büyük yalnız tanrıdır. kimsesi yoktur onun. yapayalnız haldeki çaresizliğine merhem olması için insanları yaratmak zorunda kalmıştır o.
-insan mı yitirilmiştir yoksa dünya mı? doğa mı bizden beslenir yoksa biz mi doğadan? elbet doğa bizden beslenmekte ve yiten insandır. ona yani toprağa sayısız ölümler sunuyoruz. o ise ağzını açarak kurbanlarını yani bizleri içine alıyor ebediyete dek. çok yakında insanlıktan geriye hiçbir şey kalmayacak ve kızgın kırmızı güneş yine kahkahalarla arkamızdan bakıp gülecek.
-başarı nedir ki. dünya diye adlandırılan küçük ve boş bir kürenin üzerinde oynadığın rolle avunmandan başka ne olabilir ki bu? haz mı alıyorsun ondan? başarı kör eder insanı. halâ bu kürenin gerçek ve büyük olduğunu sanıyorsun ve herkesin seni ciddiye almasını bekliyorsun. peki onları kim ciddiye alacak? bu bir kısır döngüdür. başarı, para, kariyer? hayır ben bunları görmüyorum ben sadece doğumlar ve ölümler görüyorum.
-insan nedir peki? bunu henüz kimse bilmiyor. kim biliyorum diyorsa yalan söylüyor.
