osmanlı döneminde ve kendi dinine bile saygısı olmayan cahil köylülerin ön plana çıktığı günümüze kadar türkiye topraklarında "muhammed" ismine çok az rastlanırdı. "mehmed" denirdi. neden?
insanların "muhammed"e dili dönmediği için mi? hayır. öyle olsa kelime-i şahadet'i bile söyleyemezlerdi.
sebep şudur: o dönemlerde ve yakın zamana kadar insanlar, dinlerine arapları taklit ederek saygı göstermek gibi bir öküzlük içinde değillerdi. çocuklarına "muhammed" yerine "mehmed" demeleri inandıkları peygambere saygılarından ötürüydü. zira çocuğun hırsız, katil, it, uğursuz olup olmayacağı bilinemez. eğer böyle mikrop bir kişi olursa, ona sövenler, aynı zamanda peygamberin ismine de sövmüş olmasınlar diye böyle yapılırdı.
zarif tek bir cami bile yapmayı beceremeyen köylüler anlamaz bu işlerden. anlatmak da bizim gibi ateistlere kalır. yazık... lafım kendi kültürümüzü reddedip, araplara özenerek, çocuğuna bilinçsizce "muhammed" adını veren cahilleredir. yahu dininize saygılı olmayı öğretmek bile bize düşüyor.
not: yorumumda geçen "köylü" ile bir toplumsal sınıf değil, bir zihniyet kastedilmektedir.
