bizim çocuk gelin dediğimiz şeye dünya pedofilidiyor. nerden tutarsan tut elinde kalan bi iş. çocukla evlilik kelimesi yan yana çok abes duruyor.
anne-baba nasıl kıyabilir yavrusuna? düşünüyorum düşünüyorum aklım almıyor. cahillik desem, okumamışlık desem..yok yine olmuyor. ebevyenlik bambaşka bişe olsa gerek. insanın okuma yazma bilmesine dahi gerek yoktur içinde o şefkati, merhameti hissetmesi için.
bir de şu var: devletin seni adam yerine koyması için en az 18 yaşında olman gerek. e peki 12-13 yaşındaki çocuğa nasıl evlilik kurumunu emanet edebiliyor bu devlet?
bikaç istatistik vereyim bununla ilgili, durumun ciddiyeti daha net anlaşılsın:
-dünyada şu an 20-49 yaşları arasındaki kadınlardan 400 milyonu 18 yaş altında evlendi.
-Harekete geçilmezse 2020 ye kadar 142 milyon kız çocuğu daha çocuk gelin olacak.
-2010 yılında 13.5 milyon kız çocuğu 18 yaşına gelmeden evlendi. Bu şekilde devam ederse her yıl çocuk gelinlerin sayısı 15.4 milyon artacak.
-yoksul ailelerin çocuklarının çocuk gelin olma olaslığı 2 kat daha yüksek. (artık satarlar mı kurtulmaya mı çalışırlar bilmem)
içlerinde mutlu olanlar o kadar az ki. nasıl mutlu olsun zaten. bazen babası yaşındaki adamlara veriliyorlar. gece olmasından korkuyor o kızlar. nedeni malum. yaşanmış hikayelerden birinde kız, "sanki babamla evlendim" diyordu. bu nasıl acı bi duygudur ya.
kendi çocukken kucağına çocuğunu alıyor. bıraksan çıkıp dışarda oyun oynayacak ama o artık koskoca evli bi kadın!
ve bu kadınlarda öğrenilmiş çaresizlik oluşuyor zaman içinde. tamamen savunmasız bi halde evlendiriliyor, hiçbir şeye müdahale edemediği için kendini geliştirse de artık olayları akışına bırakıyor. çok zor.
